Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ…

ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ….

ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΜΑ…..




΄Έχασα για λιγο τα διδυμακια μου στη μονάδα , όταν ήρθαν έξι εβδομάδες νωρίτερα. Έπρεπε να μπορέσουν να αναπνεύσουν μόνα τους.
Επισκέπτoμουν την ΜΕΝ καθημερινά και παρέδιδα το κατεψυγμένο μητρικό γάλα μου. Είχα μια αντλία σ ένα σακίδιο πάντα μαζί μου και την χρησιμοποιουσα για να συγκεντρώνω το γάλα τους κάθε 3 ώρες..
Μερικές φόρες η πεντάχρονη κόρη μου, επέμενε να ρθει μαζί μου μετά το σχολείο , αλλά εκεί έπρεπε να φορέσει ένα φόρεμα, μια μάσκα προσώπου και γάντια για να κρατήσει ένα από τα δίδυμα. Είχε ακούσει ότι τους αρέσει και τα ηρεμεί ,η αίσθηση επάνω στο γυμνό κορμί………….
Μετά από αναμονή 4 εβδομάδων, για να κρατήσει ένα από τα δίδυμα αδελφάκια της χωρίς γάντια, όταν τελικά ήρθαν σπίτι,το κατάφερε…………
Πέταξε το φορεματάκι της και έβαλε απευθείας,το ένα στην κοιλιά της………………
Άρπαξα την μηχανή και κράτησα ……….το ποιο γλυκό χαμόγελο…………. ‘’


ΟΤΑΝ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ………………ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ…………………………….