Το αίσθημα της ανασφάλειας συνήθως έχει καταβολές στην παιδική ηλικία, όταν ίσως το περιβάλλον δεν ήταν σταθερό, ή γινόταν υπερβολική χρήση του εκφοβισμού, ή ο ένας από τους δύο γονείς ήταν απόμακρος ή απουσίαζε πολύ από το σπίτι,ακόμα και όταν από τους γονείς υπάρχει υπερβολική προστασία και δεν δίνουν την δυνατότητα στο παιδί να παίρνει πρωτοβουλίες από μόνο του.
Η ανασφάλεια μας κάνει να συμπεριφερόμαστε “παράξενα” σε διάφορες κοινωνικές περιστάσεις, είτε με το να θυμώνουμε ανεξήγητα, είτε με το να αποσυρόμαστε και να κλεινόμαστε “στο καβούκι μας”, είτε με το να προσκολλόμαστε υπερβολικά σε άλλους ανθρώπους.
Αυτό που θεραπεύει την ανασφάλεια είναι μια σταθερή σχέση, μια σταθερή φιλία, όπου υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και αλληλοκατανόηση. Μια τέτοια σχέση αναιρεί τις παλαιότερες εμπειρίες και μας δίνει νέα εφόδια ώστε να αντιμετωπίζουμε τις διάφορες κοινωνικές περιστάσεις με σιγουριά και αυτοπεποίθηση.
