Η προδοσία – το να αθετήσει κάποιος την εμπιστοσύνη που του δείξαμε – είναι κάτι που τραυματίζει βαθιά τον ψυχικό μας κόσμο. Όταν μας προδώσουν, είναι πιθανό να αρχίσουμε ν' αμφιβάλλουμε γενικότερα για τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα να αποστασιοποιηθούμε από τους άλλους και να οχυρωθούμε γύρω από τον εαυτό μας.
Αυτό που είναι καλό να γνωρίζουμε, είναι ότι όταν κάποιος προδίδει σπάνια έχει συναίσθηση του τι κάνει. Την ώρα εκείνη, την ώρα που μέσα στην ψυχή του επιλέγει την προδοσία, ο νους του είναι σκοτισμένος και δυσκολεύεται να δει πιο μακριά από την ικανοποίηση των δικών του αναγκών, την άμβλυνση των δικών του φόβων. Ανώτερες αξίες – όπως η αφοσίωση, η γενναιότητα, η αυταπάρνηση – χάνονται εκείνη την ώρα από το οπτικό του πεδίο. Άρα δε θα ήταν σωστό να πούμε ότι κακόβουλα προσπαθεί να σε βλάψει. Απλά, εκείνη την ώρα, εξουσιάζεται από την ανθρώπινή του αδυναμία, την αδυναμία που από καιρού εις καιρό σχεδόν όλοι οι άνθρωποι εμφανίζουμε.
Αν κάποιος σε πρόδωσε, μην πικραθείς. Μη χάσεις το ενδιαφέρον σου και την αγάπη σου για τους άλλους. Δες το θέμα - όσο μπορείς - με επιείκεια και μεγαλοψυχία, ώστε να ωριμάσεις, ώστε να αποκτήσεις μια πιο σοφή και πιο ισχυρή προσωπικότητα. Με αυτό τον τρόπο, θα βγεις τελικά εσύ κερδισμένος.
