Παίρνουμε τη δική μας μαγεία μαζί μας εσύ κι εγώ.Θυμάσαι το κρεβάτι που βούλιαζε σαν αιώρα, το δωμάτιο στην Αμβέρσα στις τουαλέτες,
την ιρλανδική
κρεβατοκάμαρα, πυκνοκατοικημένη από αγωνιώντες αγίους; Θυμάσαι τα παράθυρα που έβλεπαν
στο <<σπίτι >> ;
Τους ραγκάτσι που μαρσάριζαν
τα μηχανάκια κάτω απ΄ το μπαλκόνι μας μέχρι το ξημέρωμα;
Τους βατράχους; Τους υπονόμους;
Την Πόρτα που δεν άνοιγε;
Το ντους που δεν μπορούσαμε να το σταματήσουμε;
Τη σπιτονοικοκυρά με το γυάλινο μάτι; Παράξενα πρωινά . Παράξενα δείπνα.Ποντίκια . Θυμάσαι τη νύχτα που από τα γέλια έπεσα απ΄το κρεβάτι; όλα μαγεία.
Όλα αναμνήσεις που θα τις φυλάμε σαν θησαυρούς σ΄όλη μας τη ζωή.
ΠΑΜ ΜΠΡΑΟΥΝ
