Η περίφημη «κρυστάλλινη σπηλιά» δημιουργήθηκε από τους πάγους που έπεσαν από τις πλαγιές του Vrffajvkull, του ψηλότερου ενεργού ηφαιστείου της Ισλανδίας, και στην πορεία του χρόνου το χιόνι που πέφτει πάνω τους δημιούργησε αυτό το εκπληκτικό αποτέλεσμα που βλέπετε.
Η πρόσβαση στο εσωτερικό του σπηλαίου γίνεται από ένα άνοιγμα 7 περίπου μέτρων, δίνοντας την ευκαιρία σε φωτογράφους και περιπατητές να θαυμάσουν το… καταγάλανο τοπίο αλλά και να ακούσουν τους ήχους από τις συνεχείς ρωγμές, καθώς οι σπηλιές μετακινούνται μαζί με τον παγετώνα!
«Ο πάγος παίρνει ένα έντονο μπλε χρώμα όπως ακριβώς είναι το νερό στο βάθος του ωκεανού. Πρόκειται για το φως που απορροφάται από το υδρογόνο», επεξηγεί ο φωτογράφος Orvar Thorgeirsson, και συμπληρώνει:
«Οι κρυστάλλινες σπηλιές είναι γενικά ασταθείς και μπορεί να καταρρεύσουν ανά πάσα στιγμή. Η καλύτερη εποχή είναι ο χειμώνας για να τις επισκεφθεί κάποιος, επειδή το κρύο σκληραίνει τους πάγους». Άλλωστε η εμπειρία είναι μοναδική και αξίζει τον κόπο…
