Όμορφα ταξίδια: Δεν παραιτούμαι (ποίηση)

Όμορφα ταξίδια: Δεν παραιτούμαι (ποίηση): Όσο από τα μάτια σου βλέπω τη ζωή όσο μαγικό μου πλάσμα στο παρόν μου ζεις όσο απ' τη δική σου ανάσα παίρνω εγώ πνοή ...

Read More

Όμορφα ταξίδια: Μια απίστευτη ιστορία αγάπης που μας θυμίζει την τ...

Όμορφα ταξίδια: Μια απίστευτη ιστορία αγάπης που μας θυμίζει την τ...: Μια απίστευτη ιστορία αγάπης που μας θυμίζει την ταινία «P.S. I love you», κάνει τις τελευταίες ώρες το γύρο του Διαδικτύου.Σύμφωνα μ...

Read More

Όμορφα ταξίδια: Το αλμυρό νερό θεραπεύει τα πάντα! Κλάψε, ίδρωσε, ...

Όμορφα ταξίδια: Το αλμυρό νερό θεραπεύει τα πάντα! Κλάψε, ίδρωσε, ...: Τι κοινό έχουν ο ιδρώτας, τα δάκρυα και η θάλασσα; Είναι και τα τρία αλμυρά και νερουλά! Το πιο σημαντικό όμως κοινό τους στοιχείο είναι ότ...

Read More

Όμορφα ταξίδια: ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ’ΧΕΙ

Όμορφα ταξίδια: ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ’ΧΕΙ: GUIDO CAVALCANTI (1260-1300) ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ’ΧΕΙ Τα μάτια πούχει ο Έρωτας φωλιάσει τάειδα κ’ έμεινα τόσο φοβισμένος γιατί σαν νάμουν κατα...

Read More

Όμορφα ταξίδια: Aυριο είναι μια άλλη μέρα....

Όμορφα ταξίδια: Aυριο είναι μια άλλη μέρα....: Αυριο είναι μια άλλη μέρα.. ομορφότερη σοφότερη από την προηγούμενη .Η ζωή μας είναι πολύτιμη χάρη στο έργο του θεού Η πεταλούδα διάρκει...

Read More

Όμορφα ταξίδια: Αστείες Εικόνες

Όμορφα ταξίδια: Αστείες Εικόνες

Read More

Όμορφα ταξίδια: Πως αντιλαμβάνεται κάθε ζώδιο την αγάπη; Τι κάνει ...

Όμορφα ταξίδια: Πως αντιλαμβάνεται κάθε ζώδιο την αγάπη; Τι κάνει ...: Η βασική αρχή για την πραγματική αγάπη είναι η ελευθερία.  Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθερος, να μην αναγκάζεται να μπει σε συγκεκρ...

Read More

Όμορφα ταξίδια: Οι ηλιόσποροι αποτελούν ένα υγιεινό και απολαυστικ...

Όμορφα ταξίδια: Οι ηλιόσποροι αποτελούν ένα υγιεινό και απολαυστικ...: Οι ηλιόσποροι αποτελούν ένα υγιεινό και απολαυστικό σνακ για μικρούς και μεγάλους και μπορεί εύκολα να ενταχθούν στην καθημερινή μας δ...

Read More

Read More

Κι εσύ απλά...λείπεις.

Και κάθε σταγόνα κι ένα "εσύ".

Όλη τη νύχτα να μουσκεύει τα όνειρά μου..

Ο ίδιος παρεξηγημένος αξημέρωτος ήχος.

Τόση βροχή για μια απουσία.

Τόση αγρύπνια για μια λέξη, που δεν ήρθε ποτέ..

Κι εσύ να λείπεις.

Κάποτε μου "μιλούσες" από μακριά.

Τώρα έχω σιωπές μέσα μου..

Κάποτε περίμενα να ξοδευτούν οι λέξεις στο σκοτάδι, μέχρι να ξημερώσει.

Τώρα απλά μετράω τη βροχή, μέχρι να ξημερώσει...

Κι εσύ απλά...λείπεις.

Read More

Η ανησυχία δημιουργεί στασιμότητα

Δεν υπάρχει περιορισμός για το πόσο μπορείς ν’ανησυχήσεις. Μπορείς ν’ανησυχείς όλη μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Η ανησυχία όμως, πέρα του ότι απασχολεί το μυαλό σου με τη δυσάρεστη παρουσία της, δεν μπορεί να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε άλλο. Κι αυτό γιατί υπάρχουν δύο κατηγορίες πραγμάτων στον κόσμο: αυτά που μπορούμε να ελέγξουμε κι αυτά που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Εάν κάτι μπορείς να το ελέγξεις, σχεδίασε ένα πλάνο δράσης  κι εφάρμοσε το. Γιατί ν’ανησυχείς εφόσον είναι αντιμετωπίσιμο; Εάν κάτι  δεν μπορείς να το ελέγξεις ή δεν επιλύεται , τότε και πάλι τι όφελος υπάρχει στην ανησυχία;

Read More

35 φράσεις που πρέπει να πεις στη ζωή σου

Υπάρχουν κάποιες φράσεις  που πρέπει πραγματικά να λέγονται. Δεν είναι περίπλοκες. Δεν είναι ποίηση. Είναι απλές και  σύντομες προτάσεις με μεγάλη σημασία. 

35.  «Αναρωτιέμαι»

Κάντε μία στάση,  σκεφτείτε και αναρωτηθείτε αν αξιοποιείτε με τον καλύτερο τρόπο τον χρόνο σας.

34.  «Σήμερα ήταν μια καλή μέρα"

Αν μπορείτε να το πείτε  μια φορά, τότε μπορείτε να το πείτε ξανά. Και ξανά. Και ξανά.

33 . "Πιστεύω σε' αυτό."

Σ' ένα Θεό, ένα σχέδιο, μια εταιρεία, ένα πρόσωπο, μια ιδέα, πρέπει να πιστέψτε σε κάτι.

32. «Δεν είμαι τελειωμένος."

Μόνο εσείς θα  αποφασίσετε πότε ολοκληρώθηκε το έργο της ζωής σας.

31. "Ευχαριστώ που βοηθήσατε να γίνει πραγματικότητα"

Ευχαριστήστε όσους σας βοήθησαν να πετύχετε κάτι. Τις περισσότερες φορές κανείς δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα μόνος του.

30.  «Αρκετά"

Στο φαγητό. Στο πιοτό. Στην παρακολούθηση ταινιών. Στις υπερωρίες που κάνετε στη δουλειά. Βάλτε τα όριά σας.

29. "Μπορώ να τα καταφέρω καλύτερα"

Από τη στιγμή που θα το πείτε, θα είστε πολύ πιο κοντά στην πραγματοποίηση του στόχου σας.

28. "Λυπάμαι."

Αλλά δεν αρκείτε να το πείτε. Θα πρέπει να το εννοείτε. Πραγματικά να το εννοείτε.

27. "Επέζησα."

Οι στιγμές που ανεβαίνει η αδρεναλίνη, είναι το αλατοπίπερο μιας συναρπαστικής ζωής.

26.  «Είσαι υπέροχος».

Αφήστε τον εαυτό σας να εκθειάσει  κάποιο άλλο άτομο, και θα αισθανθείτε ταυτόχρονα δυνατός  και αδύναμος.

25.  "Έκανα ότι καλύτερό μπορούσα"

Αν αυτό είναι αλήθεια, καταφέρατε κάτι εκπληκτικό.

23. "Πώς μπορώ να σας βοηθήσω;"

Επειδή θα θέλατε κάποιοι άνθρωποι να έρθουν στην κηδεία σας, και αν ακόμα δεν μπορέσουν να έρθουν, τουλάχιστον θα γίνει αισθητή η απουσία σας.

22. "Είμαι τυχερός."

Είστε τυχεροί, με έναν τρόπο που κανείς άλλος δεν είναι. Οπότε, τι θα κάνετε με την καλή τύχη σας;

21.  "Το θέλω αυτό".

Προσπαθήστε  για αυτό:  θα πετύχετε ό, τι  επιθυμείτε πραγματικά.

20. «Αυτό είναι λάθος."

Αν δεν το έχετε πει πότε, τότε ενσαρκώνετε τη συγκεκριμένη φράση.

19 . "Εγκαταλείπω".

Δεν αξίζουν όλα την προσοχή μας και την προσπάθεια μας. Πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουμε αυτό μέχρι να φτάσουμε σε προχωρημένο στάδιο μιας άσχημης κατάστασης.

 

18. «Δεν είναι αυτό πολύ  όμορφο;"

Όσο πιο συχνά  παρατηρείτε το πανέμορφο κόσμο γύρω σας, τόσο πιο ευτυχισμένοι θα είστε.

17. "Συγχαρητήρια".

Πείτε το  χωρίς να νιώθετε ζήλια.

16. «Μπορώ να το μάθω πολύ καλά αυτό."

Η ικανότητα να μαθαίνουμε είναι ο  θεμέλιος λίθος κάθε ταλέντου.

15.  "Κρατήστε την ουσία."

Αναζητήστε τις μικρές χαρές της ζωής  σε τακτική βάση και θα διαπιστώσετε ότι είναι πιο εύκολο να προσπαθήσετε  για μεγαλύτερες χαρές.

14. "Αυτός  είμαι."

Την  ενέργεια που ξοδεύετε για να προσποιείστε ότι είστε κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είστε, καλύτερα να την ξοδέψετε κάπου αλλού.

13. "Θα το προσπαθήσω."

Σκεφτείτε πόσο άσχημο είναι να λέτε ότι δεν θέλετε ούτε να προσπαθήστε.

12.  «Πες μου περισσότερα."

Γνωρίζοντας καλύτερα και σε βάθος κάποιο αξιόλογο άτομο  (ή κάποιο θέμα) θα σας βοηθήσει να ισχυροποιήσετε περισσότερο τη δική σας θέση στον κόσμο.

11.  «Αυτό είναι το αγαπημένο μου."

Απολαύστε ό, τι αγαπάτε και πείτε το αυτό όσο πιο συχνά μπορείτε.

10.  "Αυτό το κέρδισα μόνος μου"

Θα είστε υπερήφανοι για ότι αποκτήσατε και καταφέρατε με τις δικές σας  δυνάμεις.

9.  "Δεν με νοιάζει."

Μια πολύ σημαντική ικανότητα είναι να μπορεί κάποιος να διακρίνει μεταξύ του τι είναι σημαντικό και τι είναι ασήμαντο.

8.  "Εύρηκα!"

Είναι υπέροχο συναίσθημα να είστε ο πρώτος που  γνωρίζει κάτι.

7.  "Πάμε!"

Το που θα πάτε, πολλές φορές έχει λιγότερη σημασία από τον ενθουσιασμό που έχετε για το ταξίδι.

6.  "Σου έχω εμπιστοσύνη».

Όλοι χρειαζόμαστε συμμάχους, και αυτή η αποδοχή βοηθά στο να σφυρηλατήσουμε συμμαχίες.

5  «Δεν ξέρω πώς να το κάνω αυτό."

Είναι καλύτερα να το παραδεχτείτε και να προσπαθήσετε να μάθετε, από το να υποκρίνεστε και να έρχεστε σε δύσκολη θέση.

4.  «Είμαι φοβισμένος».

Ο φόβος αποτελεί  περιουσιακό στοιχείο. Μπορεί να σας σώσει από κάποιο  κίνδυνο και να σας προειδοποιήσει  για επερχόμενα προβλήματα. Μην αγνοείτε το μυρμήγκιασμα που νιώθετε στη σπονδυλική στήλη σας.

3.  "Αυτό πρόκειται να λειτουργήσει."

Όταν  λέγεται με ειλικρίνεια, είναι  επιβεβαίωση  δύναμης.

2.  "Πήρα μια απόφαση."

Η  λήψη  μελετημένων αποφάσεων αποτελεί προϋπόθεση για να προχωρήσουμε μπροστά.

1.  "Σ 'αγαπώ".

Όλοι θέλουμε να το πούμε αυτό, και όλοι θέλουμε να μας το πουν.

Read More

Ο Αλχημιστής – το νόημα της ζωής

-Είμαι ο βασιλιάς της Σαλίμ, είχε πει ο γέρος.

-Για ποιό λόγο ένας βασιλιάς πιάνει κουβέντα μ'ένα βοσκό? ρώτησε το αγόρι έκπληκτο. 

Για πολλούς λόγους. Ας πούμε ότι ο πιο σημαντικός είναι ότι εσύ κατάφερες να πραγματοποιήσεις τον Προσωπικό Μύθο σου. Το αγόρι δεν είχε ιδέα τι Θα πει Προσωπικός Μύθος.

-Είναι αυτό που πάντα επιθυμούσες να κάνεις. Ολοι οι άνθρωποι, στα πρώτα νεανικά τους χρόνία, ξέρουν ποιος είναι ο Προσωπικός Μύθος τους. "Την εποχή αυτή της ζωής όλα είναι ξεκάθαρα, όλα γίνονται και οι άνθρωποι δε φοβούνται να ονειρεύονται και να επιθυμούν όσα Θα ήθελαν να πραγματοποιήσουν στη ζωή τους. Οσο όμως περνά ο χρόνος, μια μυστική δύναμη αρχίζει να προσπαθεί ν'αποδείξει ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιήσει κανείς τον Προσωπικό Μύθο του".

Για το αγόρι, τα λόγια του γέρου δεν είχαν και πολύ νόημα.  Ήθελε όμως να μάθει ποιες ήταν οι "μυστικές δυνάμεις". Η κόρη του εμπόρου Θα έμενε μ'ανοιχτό το στόμα. 

- Είναι δυνάμεις που φαίνονται κακές, αλλά στην πραγματικότητα σου διδάσκουν πώς να  εκπληρώσεις τον Προσωπικό Μύθο σου. Προετοιμάζουν το πνεύμα και τη Θέλησή σου, γιατί πάνω σ'αυτό τον πλανήτη υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια; όποιος κι αν είσαι, ό,τι κι αν κάνεις, όταν επιδιώξεις κάτι, σημαίνει ότι η επιθυμία σου πηγάζει από την Ψυχή του Κόσμου.  Είναι η αποστολή σου πάνω στη Γη.

Ακόμη κι αν θέλεις μόνο να ταξιδεύεις? Ή να παντρευτείς την κόρη ενός εμπόρου υφασμάτων? Ή ν'αναζητήσεις ένα Θησαυρό. Η Ψυχή του Κόσμου τρέφεται από την ευτυχία των ανθρώπων. Ή από τη δυστυχία  το φθόνο, τη ζήλια. Η εκπλήρωση του Προσωπικού του Μύθου, αυτό είναι το μοναδικό χρέος του ανθρώπου. Τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα. 

Κι όταν επιδιώξεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει όπως επιθυμείς.

Για ένα διάστημα έμειναν σιωπηλοί, κοιτάζοντας την πλατεία και τους ανθρώπους. Ο γέρος μίλησε πρώτος.

-Γιατί βόσκεις πρόβατα?

-Γιατί μου αρέσει να ταξιδεύω.

Ο άλλος έδειξε έναν πωλητή ποπ κορν, με το κόκκινο καροτσάκι του, σε μια γωνιά της πλατείας.  Κι εκείνος ο μικροπωλητής ήθελε πάντα να ταξιδεύει όταν ήταν μικρό παιδί.  Προτίμησε όμως ν'αγοράσει ένα καροτσάκι για ποπ κορν, να μαζεύει λεφτά χρόνια ολόκληρα. Όταν γεράσει, θα περάσει ένα μήνα στην Αφρική. Ποτέ δεν κατάλαβε ότι πάντα υπάρχει η δυνατότητα να εκπληρώσουμε τα όνειρά μας.

-Θα έπρεπε να είχε διαλέξει να γίνει βοσκός, σκέφτηκε φωναχτά το αγόρι.

-Το σκέφτηκε, είπε ο γέρος.  Αλλά οι πωλητές ποπ κορν είναι πιο σημαντικοί από  τους βοσκούς. Οι μικροπωλητές ποπ κορν έχουν σπίτι, ενώ οι βοσκοί κοιμούνται στην ύπαιθρο. Ο κόσμος προτιμά να παντρέψει τις κόρες του με μικροπωλητές ποπ κορν παρά με βοσκούς. Το αγόρι αισθάνθηκε ένα σφίξιμο στην καρδιά κι o νους του πήγε στην κόρη του εμπόρου.  Στην πόλη Θα υπήρχε μάλλον κι ένας τέτοιος μικροπωλητής.

-Τέλος πάντων, αυτό που ο κόσμος σκέφτεται για μικροπωλητές ποπ κορν και για βοσκούς γίνεται γι'αυτόν πιο σημαντικό κι από τον Προσωπικό Μύθο. Ο γέρος ξεφύλλισε το βιβλίο και αφαιρέθηκε διαβάζοντας μια σελίδα. Το αγόρι περίμενε λίγο και τον διέκοψε με τον ίδιο τρόπο που τον είχε διακόψει κι εκείνος.

-Γιατί μου τα λέτε όλα αυτά, κύριε?

- Γιατί προσπαθείς να ζήσεις τον Προσωπικό Μύθο σου. Και είσαι έτοιμος να τον απ αρνηθείς.

-Κι εσείς εμφανίζεστε πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις?

-Όχι πάντα μ'αυτή τη μορφή, αλλά ποτέ δεν το παρέλειψα. Μερικές φορές εμφανίζομαι με τη μορφή μιας καλής διεξόδου, μιας καλής ιδέας. Άλλες φορές, σε μια κρίσιμη στιγμή, απλουστεύω τα πράγματα. Και ούτω καθεξής. Οι περισσότεροι άνθρωποι  όμως δεν το προσέχουν. Ο γέρος διηγήθηκε ότι την προηγούμενη εβδομάδα είχε αναγκαστεί να εμφανιστεί σ'έναν άνθρωπο που αναζητούσε πολύτιμους λίθους με τη μορφή πέτρας. Ο άνθρωπος αυτός είχε εγκαταλείψει τα πάντα για να πάει να ψάξει για σμαράγδια. Πέντε ολόκληρα χρόνια είχε δουλέψει σ'έναν ποταμό και είχε σπάσει 999.999 πέτρες ψάχνοντας για ένα σμαράγδι. Τότε ο κυνηγός πολύτιμων λίθων σκέφτηκε να παρατήσει, κι όμως του έλειπε μόνο μια πέτρα -μονάχα ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ για ν'ανακαλύψει το σμαράγδι. Επειδή εκείνος ο άνθρωπος είχε επενδύσει τα πάντα στον Προσωπικό Μύθο του, ο γέρος αποφάσισε να επέμβει.  Μετατράπηκε σε μια πέτρα που κύλησε κάτω από τα πόδια του κυνηγού πολύτιμων λίθων. Αυτός, με τη λύσσα και την απογοήτευση των χαμένων χρόνων, εκσφενδόνισε την πέτρα μακριά με τέτοια δύναμη, που χτύπησε πάνω σε μια άλλη και τη Θρυμμάτισε.  Και τότε φανερώθηκε το πιο ωραίο σμαράγδι του κόσμου.

-Οι άνθρωποι μαθαίνουν πολύ νωρίς το νόημα της ζωής, είπε ο γέρος με κάποια πικρία στα μάτια. Ίσως γι'αυτό τα παρατάνε επίσης νωρίς. Έτσι όμως είναι ο κόσμος.

πηγη

Read More

Το κατσαρόλι - Ο μεγάλος Δάσκαλος (Μια όμορφη ιστορία )

Η οικογένειά μου ήταν φτωχή. Οι γονείς μου ήταν εργάτες και οι δύο, εργαζόμενοι από την εφηβεία τους. Γνωρίστηκαν στη Γερμανία, διπλοβάρδιες στα εργοστάσια, αιματηρές οικονομίες για να αγοράσουν οικόπεδο, να χτίσουν σπίτι και να επιστρέψουν στην πατρίδα, όπου δεν είχαν τίποτα.

Εγώ και η αδερφή μου μεγαλώσαμε σχεδόν μόνες μας. Από την πρώτη Δημοτικού φτιάχναμε το πρωινό μας (όχι σαν αυτό το διαφημίσεων), κλειδώναμε το σπίτι, περπατούσαμε 15 λεπτά ως τη στάση του λεωφορείου και πηγαίναμε στο σχολείο. Επιστρέφαμε, ζεσταίναμε το φαγητό μας και στρωνόμασταν αμέσως στο διάβασμα. Οι γονείς έλειπαν από τα ξημερώματα και επέστρεφαν αργά το απόγευμα. Στις διπλοβάρδιες, την επομένη το πρωί.

Η μητέρα μου μόλις επέστρεφε, πάντα έκανε την ίδια ερώτηση: Διαβάσατε;

Ήταν αγράμματη, οπότε δεν μπορούσε και να μας ελέγξει. Αν απαντούσαμε καταφατικά, μας άφηνε να παίξουμε τον υπόλοιπο χρόνο που έμενε μέχρι να πάμε για ύπνο. Αν καταλάβαινε ότι δεν είχαμε ακριβώς τελειώσει τα μαθήματα, έλεγε την φράση που έμεινε παροιμιώδης στην οικογένεια: «Να καθίσετε να τελειώσετε το διάβασμα, εκτός αν θέλετε να πάω να πλύνω τα κατσαρόλια».

Ο μύθος, που εμείς ως παιδιά είχαμε πιστέψει, ήταν πως μας είχαν αγοράσει από ένα κατσαρόλι. Το κατσαρόλι ήταν ένα μεταλλικό σκεύος, στο οποίο έβαζαν το φαγητό τους για να φάνε το μεσημέρι στο εργοστάσιο. Γιατί βέβαια δεν ξόδευαν δεκάρα για να αγοράσουν οτιδήποτε από τις καντίνες. Μας είχαν πει λοιπόν, πως αν κάποια στιγμή καταλάβαιναν πως «δεν παίρνουμε τα γράμματα», θα μας έπλεναν το ωραίο μας κατσαρόλι και θα πηγαίναμε την επόμενη μέρα για μεροκάματο. Μπορεί να μην ήξερα τι διαφορά θα είχε η δουλειά που θα έκανα τελειώνοντας το σχολείο από αυτή που έκαναν οι δικοί μου στο εργοστάσιο, αλλά ήξερα πως ο πατέρας μου όταν ήταν στο σπίτι, δεν ήταν σε θέση να κάνει τίποτ’άλλο εκτός από το να πέσει για ύπνο. Κι ευτυχώς δηλαδή, γιατί όταν δεν μπορούσε να κοιμηθεί, τα νεύρα του ήταν σε τέτοιο χάλι που κρατούσαμε την αναπνοή μας για να μην ακούει ήχους (άλλη φορά θα σας πω τι συνέβαινε, αν γινόταν το λάθος και τους άκουγε). Ήξερα ακόμα πως τα παπούτσια του ήταν γεμάτα μεταλλικά ρινίσματα (γρέζια τα έλεγε) και μαζί με τη μητέρα μου τα βγάζαμε ένα-ένα για να σώσουμε τα παπούτσια. Ήξερα ότι τα χέρια της μάνας μου είχαν ρόζους και έτριβε κάθε βράδυ τα μπράτσα και τα δάχτυλά της βογκώντας. Και κάθε φορά που άκουγα την απειλή για το κατσαρόλι, μολονότι ως σπασικλάκι που ήμουν, είχα τελειώσει τα μαθήματά μου, τους έριχνα άλλη μια ματιά για καλό και για κακό.

Ακόμα κι όταν εκείνο το πρώτο όνειρο της επιστροφής στην πατρίδα πραγματοποιήθηκε, τα πράγματα δεν άλλαξαν και πολύ. Πάλι φορούσα τα ρούχα της αδερφής μου, πάλι τρώγαμε παγωτό μία φορά την εβδομάδα (από το φτηνό), πάλι οι γονείς μου δούλευαν όλη μέρα και δεν ξεκουράζονταν ποτέ. Κι εμείς το ίδιο.

Από 12 χρονών είχαμε μάθει να μαγειρεύουμε, να καλλιεργούμε το περιβολάκι, να φροντίζουμε τα ζώα, να διορθώνουμε τις ελαφριές ηλεκτρικές και υδραυλικές βλάβες, να βάφουμε, μέχρι και να χτίζουμε, όταν ο πατέρας μας αποφάσισε να «σηκώσει» άλλον έναν όροφο. Μόνοι μας. Εργάτης, τεχνίτης δεν πάτησε κανείς. Είχαμε ένα μικρό, συνοικιακό χρωματοπωλείο. Μάθαμε να ζυγίζουμε, να τιμολογούμε, να συναλλασσόμαστε με τους πελάτες, να παραλαμβάνουμε από τους προμηθευτές.

Η μοναδική μας πολυτέλεια, και στη Γερμανία και εδώ, ήταν το ποδήλατο. Μόνο που δεν είχαμε πολύ χρόνο να το χαρούμε, γιατί ακόμα κάθε απόγευμα η μητέρα κράδαινε το κατσαρόλι! Κι εμείς έπρεπε να είμαστε εντάξει με το σχολείο. Και λέξεις όπως φροντιστήριο ήταν απαγορευμένες. «Αν είναι να θες σαράντα πέντε μάστορες κι εξήντα μαθητάδες,  άστο! Πάρε το κατσαρόλι σου, να έχεις και το κεφάλι σου ήσυχο», έλεγε η μάνα μου.

Το κατσαρόλι, λοιπόν, όσο και αν σας τρομάζει εσάς που το ακούτε πρώτη φορά, με έμαθε πολλά πράγματα. Περισσότερα από όσα, ίσως, φαντάστηκαν οι γονείς μου. Και άκουγα τον μεταλλικό του ήχο και αφού εκείνοι έφυγαν πρόωρα από τη ζωή.

Με έμαθε να εκτιμώ τους ανθρώπους που εργάζονται καταπονώντας το σώμα τους και να τους σέβομαι απεριόριστα.

Με εξοικείωσε με την ιδέα της χειρονακτικής εργασίας και όταν χρειάστηκε να εργαστώ για να τελειώσω το σχολείο και να σπουδάσω, δεν δίστασα και δεν ένιωσα άσχημα να κάνω την μαγείρισσα, την καθαρίστρια, την εργάτρια σε θερμοκήπιο και σε βιοτεχνία.

Κρατούσε το μυαλό μου προσηλωμένο στον στόχο. Σε αυτό που ήθελα να κάνω και με βοήθησε να το πετύχω έστω και μερικά χρόνια αργότερα από το κανονικό.

Με έμαθε να εκτιμώ αυτά που κερδίζει κανείς με τον ιδρώτα του, είτε εργάζεται σωματικά είτε πνευματικά. Να μην τα σπαταλώ, αν και από τη φύση μου γεννήθηκα σπάταλη. Το ισορρόπησα.

Με εμπότισε με βαθύτατη απέχθεια για τους ανέντιμους ανθρώπους, που δεν ντρέπονται να κερδίζουν χρήματα χωρίς να εργάζονται. Και για εκείνους που εκμεταλλεύονται την αγνότητα ανθρώπων όπως η μάνα μου, για να εκμεταλλευτούν τον κόπο τους παριστάνοντας τους προστάτες τους.

Γέννησε μέσα μου τον έρωτα για την Παιδεία! Όχι την άγρα πτυχίων. Την αληθινή. Την αγάπη για την εργασία και την προσφορά. Την επιδίωξη της αξιοπρέπειας και της αυτάρκειας. Αυτά ονειρεύτηκα να μεταδώσω σε όσους θα μου έκαναν την τιμή να γίνουν μαθητές μου.

Μου έδωσε το θάρρος να αντιμετωπίσω διεστραμμένες αντιλήψεις γονέων, που με προσλάμβαναν νομίζοντας πως η δουλειά μου είναι να φροντίζω να πηγαίνουν τα παιδιά τους στο σχολείο με λυμένες τις ασκήσεις.

Το κατσαρόλι ήταν το σύμβολο της πραγματικής ζωής. Θα νόμιζε κανείς πως ένα παιδί, ακούγοντας με τη φαντασία του τον μεταλλικό του ήχο, θα αποκτούσε φοβίες για τη φτώχεια, την χειρωνακτική εργασία, την ταπεινή καταγωγή. Θα έκανε όμως λάθος!

Για εμένα και την αδερφή μου, το κατσαρόλι είπε αυτά που οι αγράμματοι γονείς μας δεν είχαν την ικανότητα να εκφράσουν: Ο μόνος αξιοπρεπής τρόπος ζωής είναι να εργάζεσαι, να παράγεις, να προσφέρεις. Με κάποιον τρόπο πρέπει μόνος σου να γεμίζεις το κατσαρόλι σου, να κερδίσεις τη ζωή σου. Καθήκον σου είναι να το γεμίσεις. Δική σου απόφαση αν θα καταπονήσεις το πνεύμα ή το σώμα. Κάθε επιλογή αποδεκτή, αρκεί να είναι αυτό που σου ταιριάζει.

 Διαλέγεις και παίρνεις!   

πηγη

Read More

Πως να κερδίσεις φίλους και να επηρεάσεις ανθρώπους

Περίληψη του βιβλίου του Dale Carnegie, που εκδόθηκε το 1936, το οποίο ασχολείται με τα θεμελιώδη συναισθήματα και ιδέες, και προσφέρει μια σειρά από πρακτικές συμβουλές.

 Μέρος 1ο

Θεμελιώδεις τεχνικές χειρισμού των ανθρώπων

1. Μην κατακρίνεις, καταδικάζεις ή παραπονιέσαι.

2. Η εκτίμηση σου να είναι τίμια και ειλικρινής.

3. Διέγειρε στο άλλο πρόσωπο την προθυμία.

Μέρος 2ο

6 τρόποι να κάνεις τους ανθρώπους να σε συμπαθήσουν

1. Δείχνε πραγματικό ενδιαφέρον για τους άλλους ανθρώπους.

2. Χαμογέλα.

3. Θυμήσου ότι το όνομα κάποιου, είναι για αυτόν ο ποιο γλυκός και σημαντικός ήχος, σε οποιαδήποτε γλώσσα.

4. Να είσαι καλός ακροατής. Ενθάρρυνε τους άλλους να μιλήσουν για τον εαυτό τους.

5. Συζήτησε για τα ενδιαφέροντα του.

6. Κάνε τον άλλο να μοιάζει σημαντικός – και κάνε το ειλικρινά.

Μέρος 3ο

Κέρδισε τους ανθρώπους με τον τρόπο σκέψης σου

1. Ο καλύτερος τρόπος για να νικήσεις σε λογομαχία, είναι να την αποφύγεις.

2. Δείξε σεβασμό στην άποψη του άλλου. Ποτέ μην λες, «Είσαι λάθος.»

3. Αν κάνεις λάθος, παραδέξου το γρήγορα και αποφασιστικά.

4. Ξεκίνα με ένα φιλικό τρόπο.

5. Κάνε το άλλο άτομο να πει «ναι, ναι» αμέσως.

6. Άφησε το άλλο άτομο να κάνει το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας.

7. Άφησε το άλλο άτομο να αισθανθεί ότι η ιδέα είναι δική του ή δική της.

8. Προσπάθησε ειλικρινά να δεις τα πράγματα από την σκοπιά του άλλου ατόμου.

9. Να είσαι συμπονετικός με τις ιδέες και τις επιθυμίες του άλλου ατόμου.

10. Να έχεις τα ευγενέστερα κίνητρα.

11. Δραματοποίησε τις ιδέες σου.

12. Βάλε μια πρόκληση.

Μέρος 4ο

Γίνε ηγέτης: Πώς να αλλάξεις τους ανθρώπους χωρίς να προσβάλλεις ή να προκαλείς δυσαρέσκεια

Η δουλειά ενός ηγέτη συχνά περιλαμβάνει την αλλαγή της στάσης και της συμπεριφοράς των ανθρώπων. Μερικές προτάσεις για αν επιτευχθεί αυτό:

1. Ξεκίνα τον έπαινο με μια τίμια εκτίμηση.

2. Δείξε τους τα λάθη τους έμμεσα.

3. Μίλα για τα δικά σου λάθη πριν κριτικάρεις το άλλο άτομο.

4. Κάνε ερωτήσεις αντί να δίνεις άμεσες διαταγές.

5. Δώσε έπαινο και στην παραμικρή βελτίωση.

6. Δώσε στο άλλο πρόσωπο μια καλή φήμη για να ζήσει σύμφωνα με αυτή.

7. Χρησιμοποίησε την ενθάρρυνση. Κάνε το σφάλμα να φαίνεται εύκολο να διορθωθεί.

8. Κάνε το άλλο πρόσωπο να είναι ευτυχισμένο που κάνει αυτό το πράγμα που πρότεινες.

πηγη

Read More